Een mooie, prettige herinnering aan je bevalling draag je je leven lang op een positieve manier met je mee. Het geeft zelfvertrouwen en rust.
Omgekeerd zorgt een traumatische bevalling voor onrust, angst en stress in het lichaam. Als we die positieve bevallingservaring niet krijgen, verandert er iets in ons DNA. Dit verschijnsel noemen we epigenetica. Dit is het vakgebied binnen de genetica dat de invloed bestudeert van de omkeerbare erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern.

Bij een traumatisch verlopen bevalling gebeurt er iets bijzonders: De genen van moeder en kind blijven onveranderd, maar staan als het ware in een bepaalde, niet optimale, stand. Dit geeft onrust in het brein en in het lichaam. Deze afwijkende stand is ook erfelijk overdraagbaar. Een kind dat groeit in de buik van een moeder met een angststoornis, heeft zelf meer kans een angststoornis te ontwikkelen. Dit fenomeen is voor het eerst ontdekt na de instorting van de Twin Towers. Zwangere vrouwen die dit live meemaakten ervoeren veel angst en kregen procentueel gezien meer kinderen die een angststoornis ontwikkelden.

Door in een gesprek met de vrouw het bevallingsverhaal te ‘veranderen’, komen het brein en de rest van het lichaam tot rust. De coach neemt stap voor stap de waargebeurde traumatische bevalling door en noteert in gedachten alle nare momenten. Alle nare momenten worden overschreven, ofwel gereset, door het ideale verhaal te (laten) vertellen en de belangrijke elementen rustig en ontspannen te laten verlopen. Terwijl de coach vragen stelt en de vrouw vertelt, creëert zij zelf een nieuwe optimale herinnering, die heel realistisch aanvoelt. De coach vraagt tussendoor steeds naar het gevoel. Dit stimuleert de rechterhersenhelft. Door te vertellen en te praten wordt het taalcentrum geactiveerd en kunnen er woorden aan het gevoel worden gegeven.

Het bijzondere aan deze methode is dat de baby hier ook bij betrokken wordt. Immers, de moeder staat in contact met haar baby en als de moeder verandert, verandert de baby mee. Soms wordt de FHER  methode toegepast als afsluiting van een EMDR-traject, omdat dit hierop een waardevolle aanvulling is. EMDR neemt de spanning bij de bestaande beelden weg en FHER installeert nieuwe, prettige beelden.